EMI
Mariza’s vijfde album zou geknipt zijn voor vinyl. Met een speelduur van net 35 minuten is Fado Tradicional als cd ongebruikelijk kort. Maar kwaliteit gaat boven kwantiteit, en daar is ook nu weer niets op aan te merken. Nadat ze op haar vorige album Terra combinaties had gemaakt met flamenco en Kaapverdische en Braziliaanse muziek, keert de helblonde fadista terug naar haar eigen wortels: de fado die ze als meisje hoorde in de taverna van haar ouders in Lissabon. De elf melodieën op deze cd (waarvan Promete, Jura in twee versies wordt gebracht) behoren tot de canon van de Portugese blues. Alsof het uit eerbied is voor die liederen, kiest Mariza hier weer voor een begeleiding door slechts guitarra Portuguesa, Spaanse gitaar en akoestische bas. Geen verlies: het spel is inventief genoeg. En de kwaliteiten van de zangeres kenden we na tien jaar al: gepassioneerd, goede timing, een expressieve stem die accenten legt en de r hard laat rollen. Ze kan dat in de joyeuzere nummers, zoals Dona Rosa, getoonzet op een gedicht van Fernando Pessoa over een onbereikbare schoonheid. Maar ook in liederen met meer drama, zoals een smartelijke vertolking van Ai, Esta Pena de Mim van Amalia Rodrigues. Kort, ja, en niet zo verrassend meer, maar wel heel krachtig. (Ben Ackermans)
Beluister de cd op Spotify.
«« terug naar overzicht