Glitterbeat / Xangon
Vrijwel losgeslagen vocalen, voortgestuwd door krachtige trommelslagen, grommend ronkende bassnaren en omwonden door kronkelende toetsen. Het is een opgewonden ode aan de heerseres van de woestijn in Desert Empress, een van de nummers op Gate of Klüna. Het is het debuutalbum van het Japanse vrouwentrio Kuunatic, genoemd naar het Finse woord voor ‘maan’. De drie presenteren zich als bewoners van de even verre als fictieve planeet Kuurandia. Gate of Klüna beschrijft niet alleen het vreedzame leven op die planeet, maar ook een conflict dat ontstaat wanneer kwaadaardige wezens verschijnen na een vulkaanuitbarsting. Het idee van een conflict op een verre planeet doet denken aan de wereld die drummer en zanger Christian Vander bedacht voor zijn band Magma. De muziek van het drietal klinkt vooral naar de Zweedse band Goat, maar dan zonder de maskers en de mystificaties rond de leden. Wat je hoort laat zich het best omschrijven als psychedelische, stevige etnorock, waar Japanse traditionele instrumenten met enige regelmaat doorheen waaien. De zang is gedreven, bij vlagen hypnotisch, ademloos - met name in Lava Nakash, dat de vulkaanuitbarsting ten tonele voert. Het daarop volgende Raven’s War geeft een impressie van een slag die gevochten wordt met behulp van spreuken. Het zal niemand verbazen dat Kuunatic de oorlog wint. Dat vieren ze met een opgewekt klapspelletje en los uit de pols geslagen getrommel dat een soort aftelrijmpje of springtouwliedje begeleidt. Het groeit uit tot serieus kinderspel, en speels gehannes met opgenomen geluiden. Erg, erg leuk. Ik zou dit heel graag eens live zien. (René van Peer)
«« terug naar overzicht