Eigen label
Brabant als broedplaats van americana – het is al eerder vertoond en met succes. Denk maar aan het veelzijdige oeuvre van de nog maar kort geleden overleden gitarist en zanger Ad van Meurs (The Watchman, NO blues, Naked Song) en aan Jan Willem (JW) Roy. Dieter van der Westen zocht het eerder juist in een andere richting met de groep Kasba, maar samen met broer Eric (ook bassist) bewandelt hij sinds enige tijd het pad van de Amerikaanse rootsmuziek.
De broers hebben zich omringd met een stel fijne muzikanten, van wie de meesten hun sporen al ruimschoots hebben verdiend. Als zanger overtuigt Dieter hier beduidend meer dan op Old Oak Tree, het debuutalbum van enkele jaren geleden. Ook de songs zijn sterker, zozeer zelfs dat de enige ‘traditional’, het nummer Jesse James, een beetje flets afsteekt. Gelukkig wordt dat dipje meteen weer gecompenseerd met een dosis heerlijk zompige funk, waardoor je als luisteraar weer wordt opgetild en willoos meegesleurd. Slimme arrangementen, waarin de beschikbaarheid van instrumenten als dobro, banjo, elektrische gitaar en viool goed wordt benut, zorgen voor de nodige variatie in klankkleur en sfeer.
Wie gehoopt had dat de verpakking van dit tweede schijfje van de Dieter van der Westen Band even uniek en spraakmakend zou zijn als dat van de debuutcd, wacht een (kleine) teleurstelling. Moeder Van der Westen zag het niet zitten om nógmaals uit versleten jeans voor elke afzonderlijke cd een hoesje te fabriceren. (Ton Maas)
«« terug naar overzicht